Σύλλογος Φίλων του Ανθίμου

Ώσπου να φτιάξω ένα χωριστό blog του "Συλλόγου Φίλων του Ανθίμου", θα φιλοξενούνται εδώ και στο greek-orthodoxy.blogspot.com οι θαυμάσιοι λόγοι του Παναγριωτάτου Θεσαλονίκης και Πάσης Μακεδονίας Ανθίμου. Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια συνέντευξη που έδωσε στον Ηλία Κανέλλη και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Ταχυδρόμος της 14.6.2008.

Θεσσαλονίκης Άνθιμος:

«Ο Μεγαλέξανδρος; Μοιάζει με τον Άγιο Παντελεήμονα»

Λένε ότι επιδιώκει ρόλο ηγέτη ρεύματος που αντιπολιτεύεται τον Aρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Οι τελευταίες παρεμβάσεις του, για το Μακεδονικό και το γάμο των ομοφυλoφίλων, δεν πέρασαν απαρατήρητες. Τον συναντήσαμε οχυρωμένο πίσω από την εθνική ιδεολογία, να επικαλείται το πατριωτικό του ενδιαφέρον, και συνομιλήσαμε μαζί του. Τι έμαθε από τον Χριστόδουλο, τι πιστεύει για τον Σημίτη, πώς βλέπει τον Μεγαλέξανδρο, τι βλέψεις έχει για την ιεραρχία; Και τι συμβουλεύει τον προκαθήμενο της Εκκλησίας...

Aπό τον Hλία Kανέλλη

Ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος δεν είναι ένας τυχαίος ιεράρχης. Τα τελευταία χρόνια απασχολεί συνεχώς τη δημοσιότητα, για θέματα που υπερβαίνουν τα στενά εκκλησιαστικά ενδιαφέροντα. Η μετακίνησή του από τη μητρόπολη της Αλεξανδρούπολης στη Θεσσαλονίκη δημιούργησε κρίση ανάμεσα στην ελληνική Εκκλησία και στο Φανάρι. Το βασικό χόμπι του, όμως, είναι η ενασχόληση με θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά και με θέματα πολιτικής γενικώς. Το Μακεδονικό είναι το κυρίως θέμα του, εσχάτως όμως ιστορία έγραψαν και όσα είπε για τους γάμους των ομοφυλοφίλων.
Ουκ εά τον καθεύδειν το του Χριστοδούλου τρόπαιον. Ίσως γι’ αυτό πολλοί, στην ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, θεωρούν πως κάνει ό,τι μπορεί για να καταγραφεί ως ενεργός πόλος αντιπολίτευσης στην πολιτική χαμηλών τόνων του σημερινού προκαθήμενου κ. Ιερώνυμου. Γι’ αυτό επιδιώξαμε να τον συναντήσουμε και, είναι αλήθεια, δεν κουραστήκαμε πολύ. Μας δέχτηκε ασμένως και δεν έδειξε σημάδια κόπωσης στο περίπου τρίωρο της συνομιλίας μας.
Η συζήτηση περιστράφηκε για πολλή ώρα στα στοιχεία της βιογραφίας του. Έχει γεννηθεί στην Ηλεία. Σπούδασε στη Φιλοσοφική κοντά σε σπουδαίους δασκάλους, συνέχισε στη Θεολογία και πολύ σύντομα βρέθηκε να εργάζεται ως διορθωτής στα έντυπα της Αδελφότητος Θεολόγων «Ο Σωτήρ» και να συντάσσει τα κείμενα της «Φωνής Κυρίου». Είναι περήφανος που, το 1971, είχε (όπως λέει ο ίδιος) «την ευθύνη για πολλές εκδηλώσεις, μεταξύ των οποίων ο εορτασμός της συμπλήρωσης 150 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, το 1971. Συνέπεσε η επετηρίς αυτή να είναι στη διάρκεια της επταετίας. Εορτάστηκε όπως τότε μπορούσαμε να την εορτάσουμε». Ορίστηκε Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως λίγο πριν το πραξικόπημα κατά του Μακάριου και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο διορισμός του είχε τις υπογραφές «του Καραμανλή, ως πρωθυπουργού, και του Προέδρου της Δημοκρατίας Γκιζίκη, που φέρθηκε, λένε, πολύ χρήσιμα εκείνη την περίοδο στην πατρίδα για να εξασφαλιστεί η ενότητα». Έζησε τριάντα χρόνια στον Έβρο, μια περιοχή στην οποία παραδέχεται ότι οι (λίγοι) μειονοτικοί ζούσαν σε απομόνωση, όπως άλλωστε σε όλη τη Θράκη. «Τώρα επιχειρούν κάτι άλλο βάσει των νέων δεδομένων της παγκοσμιοποίησης», λέει. «Δηλαδή μπορεί όποιος θέλει να πάει κάπου, θα πηγαίνει να εγκατασταθεί και δεν θα ρωτά κανέναν. Εμείς ήμασταν άψογοι απέναντί τους. Ναι μεν μπορεί να ζούσαν πολιτιστικά υποβαθμισμένοι γιατί κατά κανόνα είναι οι λεγόμενοι (δεν το λέω υποτιμητικά) Τουρκόγυφτοι, αλλά τους παίρναμε στις εργασίες μας». 30 χρόνια μετά, στη Θεσσαλονίκη, θεωρεί σπουδαίο ότι επανεκκίνησε ο ίδιος το Μακεδονικό. «Η πρώτη δημόσια νύξις», λέει χαρακτηριστικά, «ήταν ενώπιον του πρωθυπουργού στην Έκθεση Θεσσαλονίκης, όταν είπα μερικά σταράτα μοραΐτικα και λακωνικά». Παρά τις επικρίσεις, συνέχισε να παρεμβαίνει. Σε αυτό το σημείο η συζήτηση φούντωσε, με αντικείμενο το χαρακτήρα της Θεσσαλονίκης. Είναι άραγε συντηρητική πόλη, όπως ισχυρίζονται πολλοί;
«Η Θεσσαλονίκη», απαντά, «είναι μεγάλη πόλις που έχει κύριο γνώρισμά της τη διατήρηση της παραδόσεως της ορθοδόξου χριστιανικής μας πίστεως. Μαζί με τη φιλοπατρία».

Γίνεται μια κριτική, ότι στην προσπάθεια μετά την απελευθέρωση να εδραιωθεί ως ελληνική χριστιανική πόλη άλλαξαν βίαια πολλά χαρακτηριστικά της ιδιοσυστασίας της. Τελευταία απώλεια, η εξουδετέρωση της παράδοσης των Σεφαραδιτών Εβραίων, που είχαν ζήσει εδώ τόσες εκατονταετίες.
Η πολιτισμική παρουσία των Εβραίων έλειψε διότι έλειψε ο πληθυσμός. Έμειναν λίγοι. Εγώ τους βλέπω πάντοτε, χαιρετούμεθα και σε όλες τους τις εκδηλώσεις όταν ζητούν δεν πάω εγώ βέβαια αλλά ο πρωτοσύγκελος που θα με εκπροσωπήσει. Πολλοί πέθαναν κατά τη διάρκεια του πολέμου. Όμως οι χριστιανοί εδώ φέρθηκαν στους Εβραίους πολύ καλά. Τώρα, αν κάποιοι υπήρξαν και με παραπτώματα, αυτά συμβαίνουν σε όλες τις περιόδους.
Ξέρετε ποια είναι η σημαντικότερη μομφή; Ότι, μετά την εξαφάνιση της κοινότητας στα στρατόπεδα, εξαφανίστηκε και η μνήμη της, με την ισοπέδωση του εβραϊκού νεκροταφείου για να γίνει το πανεπιστήμιο. Διαφωνείτε; Μπορεί να είναι έτσι, αλλά είχαν μείνει τόσο λίγοι και η διάθεση των γηγενών και όσων ήλθαν από την απώλεια των αλησμόνητων πατρίδων φαίνεται ότι διεκδικούσε πλέον μια παρουσία της Θεσσαλονίκης απαλλαγμένη από τα ξένα στοιχεία.
Το ότι καλύφθηκε το νεκροταφείο δεν είναι βεβήλωση; Όπως το λέτε τώρα, το βλέπω, γιατί εγώ άλλωστε είμαι θρησκευτικός ηγέτης και πρέπει αυτά να τα σεβόμαστε. Όπως και εμείς θέλουμε να σεβαστούν τα δικά μας. Έγινε σε εποχή και υπό συνθήκες που δεν τις γνωρίζω, αλλά από ό,τι έχω ακούσει ήταν υπόθεσις των αρχών.
Εσείς θα συναινούσατε; Δύσκολα θα μπορούσα να συγκατατεθώ, εκτός και αν οι ίδιοι θα ήθελαν μια άλλη λύση, να τα βάλουμε κάπου αλλού δηλαδή. Αλλά για να τους διώξουμε διά της βίας δεν είναι εύκολο.
Με τον κ. Ψωμιάδη πώς τα πάτε; Πάρα πολύ καλά. Βέβαια, άλλη είναι η δική μου νοοτροπία. Διαφέρει από τη δική του. Είναι πολύ προσεκτικός με πολύ σεβασμό και διάθεση συνεργασίας και καλοσυνάτος άνθρωπος.
Αυτό με τις τηλεοράσεις που κάθε τόσο βγαίνει και τα κάνει γήπεδο; Είναι δικό του θέμα. Δεν ξέρω τι να σας πω. O απλός κόσμος το αποδέχεται, αλλά δεν ξέρω. Και προχτές με αυτό που είχε με τα καλλιστεία – δεν ξέρω...
Γιατί στρατεύεστε με τόση ζέση στο Μακεδονικό; Κρυφά υπάρχει μια μικροαντίθεσις με την Αθήνα. Εγώ δεν την καλλιεργώ. Λέω η πρωτεύουσά μας και η συμπρωτεύουσά μας. Το λέω με όλη μου την ψυχή και θαυμάζω την Αθήνα με όλη μου την ψυχή. Αλλά υπήρχε αυτή η ένταση για το Σκοπιανό που το ζούσαμε από ’δώ μέσα στο χώρο τον ελληνικό. Oι άνθρωποι εδώ ήθελαν να εκτονωθούν και ήθελαν και να ξέρουν. Εκεί βγήκα εγώ εις το προσκήνιο. Για να διατηρήσουμε ακμαίο το φρόνημά μας το πατριωτικό έναντι των επιβουλών και των προπαγανδών που έχουν κάνει σε όλο τον Καναδά και σε όλη την Αυστραλία και σε όλη την Ευρώπη.
Γιατί υπεύθυνοι πολιτικοί όπως ο Κ. Μητσοτάκης ή ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου δεν συμμερίσθηκαν αυτές τις σκέψεις σας και επιδίωξαν συμβιβασμό; Μήπως η ρεαλιστική πολιτική ήταν πιο σωστή; Όπως είδατε, δεν είναι εύκολος λαός. Είναι πάρα πολύ δύσκολοι, δύστροποι. Γνωρίζω τον κ. Μητσοτάκη, τον εκτιμώ και τον θαυμάζω για την ηλικία του και την αντοχή του, αλλά είναι της γραμμής να το κλείνουμε το θέμα, να τελειώνουμε. Δεν κλείνουν αυτά τα θέματα. Όταν τέτοια προπαγάνδα έχει προηγηθεί και τόσο μελάνι έχει χυθεί και τόσες αφίσες και τόσα ημερολόγια και τόσες προκηρύξεις και διακηρύξεις και, κατά την άποψή τους, επιστημονικά συμπεράσματα. Και να λένε «η Θεσσαλονίκη μας...».
Τώρα, σοβαρά κινδυνεύει η Θεσσαλονίκη; Αν εσείς έχετε ένα καλό οικοδόμημα και ο διπλανός σας αρχίζει να αμφισβητεί το οικοδόμημά σας επειδή είναι διώροφο και αυτού μονώροφο, δεν διακινδυνεύετε;
Προσωπικά, γελάω. Ε, δεν είναι έτσι. Διότι αυτοί έχουν σχέδια, έχουν προοπτικές. Βέβαια, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.
Δεν θα συνέφερε την Ελλάδα αυτή η χώρα να είναι παράγων σταθερότητας στην περιοχή; Εδώ υπάρχει η ίδια η δυσκολία του λαού να αποδεχτεί αυτά τα οποία λένε θεωρητικά οι δικοί μας στην Αθήνα. Τα πάντα που πράττουν είναι για να αποδείξουν ότι αυτοί είναι οι μόνοι απόγονοι του Αλεξάνδρου και του Φιλίππου και ότι αυτοί είναι οι διάδοχοι του πολιτισμού. Δεν μπορούμε εμείς να μένουμε αδρανείς. Κι έπειτα, 130 κράτη τούς έχουν ανακηρύξει Μακεδονία.
Μήπως αυτό που λέμε, ότι και εμείς είμαστε απευθείας απόγονοι των αρχαίων, είναι μύθος; Δεν το πιστεύω. Βλέπω τα γνωρίσματά μας. Βλέπω και τους Πόντιους. Oι Πόντιοι εδώ είναι μεγάλη δύναμη. Είναι χωρισμένοι στα τρία. Λυπούμαι που είναι χωρισμένοι στα τρία, αλλά είναι επιβεβαίωση της ελληνικότητάς τους. Oι Έλληνες όπου και να είναι χωρίζονται.
Κάποια στιγμή ενδέχεται, συζητιέται πάντως, η γειτονική χώρα να κερδίσει μονομερώς το δικαίωμα να έχει συνταγματικό όνομα τη λέξη «Μακεδονία». Αν συμβεί αυτό, τι λέτε να κάνουμε; Πόλεμο; Δεν ξέρω τι θα κάνουμε. Oι επικεφαλής θα τα ρυθμίσουν αφού λάβουν υπόψη τους το φρόνημα του λαού. Σήμερα δεν είναι εύκολο να γίνει πόλεμος, ευτυχώς, αλλά εδώ η περιοχή είναι εύφλεκτη. Με τους Αλβανούς, με το Κοσσυφοπέδιο...
Σας αρέσει η πολιτική, έτσι; Από το 2000, με τη λαοσύναξη... Α, η λαοσύναξη του 2000 ήταν μεγάλη υπόθεσις. Και πολύ μεγάλη επιτυχία, το έγραψαν και έξω.
Θυμάμαι που, τότε, ο μακαρίτης ο Χριστόδουλος είχε πει «θα βγάλουν το σταυρό μας απ’ τον κοντό των σημαιών». Υπήρχε λοιπόν τέτοια πιθανότητα; Σε μια περίοδο βγήκε. Έβγαινε δηλαδή. Και αν δεν υπήρχε η αντίστασις αυτή, θα έβγαινε.
Από τον Σημίτη; Τώρα δεν τα θυμάμαι πολύ καλά.
Πάντως εκείνη η ιστορία με τις ταυτότητες κα τις λαοσυνάξεις, αν εξαιρέσει κανείς ότι έφθειρε τον Σημίτη σε ένα κομμάτι θρησκευόμενου πολιτικού ακροατηρίου, δεν νομίζω να απέφερε τίποτα στην εκκλησία. Και οι ταυτότητες άλλαξαν και πορευόμαστε με αρχές αυτονόητες, την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, για παράδειγμα... Όπως το πράγμα μεθοδεύτηκε, ήταν μια επίθεσις των ανθρώπων που δεν θέλουν την εκκλησία ή δεν την αποδέχονται ή τη θέλουν στην άκρη. Δείτε ότι ο πρώτος που υπέβαλε αίτηση για αλλαγή ταυτότητας ήταν ο κ. Στέφανος Μάνος, ο οποίος έχει τους λόγους του και τα οικογενειακά του ζητήματα, τα παιδιά του είναι αλλού και η γυναίκα του αλλού. Όμως, από εμάς δεν έγινε ποτέ δεκτό ότι ο Σημίτης έχει επίδραση εβραϊκή στη σκέψη του και στις ενέργειές του.
Για όλα αυτά που λέτε έχουν αποκαλέσει τη συμπεριφορά σας ακροδεξιά (όπως άλλωστε και του Χριστόδουλου). Και συχνά, λόγω των παρεμβάσεών σας στα λεγόμενα εθνικά ζητήματα, σας αποκαλούν και εθνικιστή. Τι απαντάτε; Έχω απαντήσει ως εξής: εάν εθνικισμός είναι να αγαπώ την πατρίδα μου και να αγωνίζομαι για την πατρίδα μου χωρίς να αμφισβητώ των άλλων τα δικαιώματα, δεν με πειράζει και αν μου το λένε.
Λένε ότι η ενορία έχει ψήφους. Ψευδές και ασύστατο τελείως. Εγώ ξέρω ότι έχω στην εκκλησία χριστιανούς που είναι και της Ν.Δ. και του ΠΑΣOΚ και των κομουνιστών. Δεν ξέρω πλέον αν είναι του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν το ξέρω.
Με το ΣΥΡΙΖΑ έχετε πρόβλημα, ε; Με αυτά τα οποία βλέπουμε, έτσι ανακοινώνονται και τα είδα και τα άκουσα, ότι δηλαδή η αθλία κατάσταση που διαμορφώθηκε στα πανεπιστήμια κυρίως υποκινείται από την πλευρά των ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ. Και θα το καταστρέψουν το κόμμα, θα δείτε. Εγώ είχα μια-δυο συγκρούσεις με τον κ. Τσίπρα...
Είχατε σύγκρουση με τον κ. Τσίπρα; Ναι, ήρθε εδώ και μίλησε, διότι κατάλαβε τι σημαίνει εδώ εκκλησία, με συγχωρείτε που το λέω έτσι. Και είπε «ο Μητροπολίτης σάς κατευθύνει» και τέτοια. Του απήντησα ότι εμείς αγωνιζόμαστε. Όταν εγώ αγωνιζόμουν στη Θράκη για τα εθνικά μας θέματα και για τις σχέσεις μας με τους μουσουλμάνους και για τα δικαιώματα του λαού που είναι ακριτικός, εσύ ήσουν ακόμα αγέννητος, του είπα.
Για να είμαστε δίκαιοι, ο Συνασπισμός αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Από αυτή την άποψη είναι ευρωπαϊκό κόμμα, δεν συμφωνείτε; Δεν συμφωνώ.
Δεν συμφωνείτε με την Ευρώπη; Με την Ευρώπη βεβαίως, κατά πολύ, την έχω ζήσει. Και στο Παρίσι έχω μείνει και τους εκτιμώ. Παντού έχω πάει στην Ευρώπη. Ποιος όμως μπορεί να προσδιορίσει ποια είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, ώστε εσείς με τα δικά σας ανθρώπινα δικαιώματα να μην έρχεστε να καταργήσετε τα δικά μου ανθρώπινα δικαιώματα;
Τα Ηνωμένα Έθνη πρωτίστως. Αλλά από ’κεί και πέρα, να σου βγάλουμε το όνομά σου, του ορθόδοξου χριστιανού, από την ταυτότητά σου (γιατί εγώ το θέλω, είναι δικαίωμά μου), γιατί να το καταργήσεις;
Είχατε δηλώσει την 5η Νοεμβρίου 2007 ότι όχι απλώς πρέπει να υπερασπιστούμε το όνομα της Μακεδονίας αλλά πρέπει και να πάρουμε τα κομμάτια που μας λείπουν; Πήγαμε σε μια μεγάλη συγκέντρωση. Και εκεί οι προηγούμενοι αγορητές ενεφάνισαν τις διεκδικήσεις των γειτόνων για τη Μακεδονία, το Λευκό Πύργο, τη Θεσσαλονίκη. Όταν ανέβηκα να μιλήσω εγώ, εκτός χειρογράφου που μιλώ συνήθως και με όλη μου την ψυχή, υπήρχε ένας μεγάλος ενθουσιασμός, και λέω: εάν οι Σκοπιανοί διεκδικούν τη Θεσσαλονίκη μας και όλη τη Μακεδονία μας από τη Φλώρινα, την Κοζάνη, τα Γρεβενά μέχρι την Καβάλα, τη Δράμα και το Νέστο, τότε γιατί και εμείς να μη διεκδικήσουμε αυτά τα τμήματα της Μακεδονίας που μας λείπουν; Ένα τέτοιο είναι στο Μοναστήρι. Εγώ δεν είπα να πάμε να καταλάβουμε το Μοναστήρι, που είπαν μερικοί. Αλλά, αφού αυτοί τα διεκδικούν, γιατί και εμείς να μη διεκδικήσουμε και να είμαστε στη γραμμή του Παπανδρέου που έλεγε να μη διεκδικήσουμε τίποτα; Αυτή είναι η απάντηση. Μπορεί να ήταν προχωρημένο. Αλλά στην Αθήνα έγραψαν να εισβάλουμε στα Σκόπια, να καταργήσουμε τα σύνορα και δεν ξέρω τι άλλο. Δεν είπα τέτοιο πράγμα.
O Μεγαλέξανδρος ποιανού είναι πρόγονος; Oι πρώτοι πρόγονοι των Μακεδόνων ήρθαν από την Πελοπόννησο και εγκαταστάθηκαν στα βόρεια του Oλύμπου. Είναι από τα ελληνικά φύλα απαρχής του Oμήρου.
Έναν στρατηλάτη που δεν είναι ορθόδοξος πώς τον διεκδικεί το σχήμα της ορθόδοξης εκκλησίας; Δεν τον διεκδικούμε ως ιεραπόστολο. Αλλά με το να κυριαρχήσει σε αυτές τις περιοχές, να επιβάλει την ελληνική γλώσσα και να δώσει πολιτιστικά στοιχεία, προετοίμασε το έδαφος όπου έπεσε σε εύφορη γη το κήρυγμα του Ευαγγελίου.
Δηλαδή, η ορθοδοξία τον λατρεύει όπως θα λάτρευαν οι μπολσεβίκοι τον Σπάρτακο; Αν πάτε στο νησί στα Ιωάννινα, στη λίμνη, θα δείτε ότι έξω στο νάρθηκα οι αγιογράφοι έχουν τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, οι οποίοι προετοίμασαν για τη μονοθεΐα και τον Χριστό. Εγώ, πάντως, τον Μεγαλέξανδρο εκεί θα τον έχω (δείχνει έναν πίνακα, ψηλά). Είναι ένα έργο του Βαρλάμη και μοιάζει με τον Άγιο Παντελεήμονα.
Έχετε ήδη εκφραστεί αρνητικά για τους γάμους των ομοφυλοφίλων... Πήρα θέση από τότε που ετέθη από τον υπουργό, τον κ. Χατζηγάκη, που μας εξέπληξε όταν μετά τη δήλωση για το σύμφωνο συμβιώσεως είπε ότι θα ορίσουμε μια πενταμελή επιτροπή από ομοφυλόφιλους να μας πουν τι θέλουν για να το βάλουμε στο νόμο. Του έκανα μια πολύ ισχυρή επίθεση, μάλιστα με μια επιγραμματική διατύπωση. Έφριξε ο κόσμος που το άκουσε και το ανέστειλε, κυρίως λόγω αυτής της δήλωσης. Γιατί ήταν άρρωστος και ο Αρχιεπίσκοπός μας, ο Ιερώνυμος, δεν ομιλεί άλλωστε, όπως ξέρετε, και οπισθοχώρησε. Πάντως, δεν μπορούν να κάνουν τέτοιο γάμο εντός εισαγωγικών. Δεν το προβλέπει η νομοθεσία.
Είναι το 10% του πληθυσμού. Δεν πρέπει να έχουν τα νομικά δικαιώματα που απορρέουν από τη συμβίωση; Να κρύβονται και να διώκονται αενάως; Έχω μερικές παρομοιώσεις, αλλά είναι πολύ σκληρές και δεν τις λέω. Δεν ξέρω αν εσείς έχετε οικογένεια, αλλά κάποιος που έχει θα έρθει το παιδί του, στα 19, να πει «εγώ θα πάω να ζήσω με μια κοπέλα που έχω, θα κάνω και ένα συμφωνητικό και θα έχω και δικαιώματα επί της περιουσίας σου» και να ’χει κι εκείνη δικαιώματα και ύστερα από λίγο καιρό να ξεγίνει η σχέση, αλλά να έχει κάνει και παιδιά... Ποια οικογένεια είναι αυτή;
Δεν είναι έτσι. Τα ίδια δικαιώματα που απορρέουν από το γάμο απορρέουν ακριβώς και από το σύμφωνο συμβιώσεως. O θεσμός της οικογένειας δηλαδή που έχουμε 2.000 χρόνια δεν μας κάνει; Ενδεχομένως η κοινωνία έχει αλλάξει. Αν αλλάζει προς το κακό, δεν πρέπει να το σταματήσουμε;
Ποιος κρίνει ότι κάτι τέτοιο είναι κακό; Εμείς το λέμε και από πλευράς χριστιανικής.
Σε περίπτωση που επιβληθεί διά νόμου είτε από τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ευρωπαϊκή συνθήκη, τι θα κάνει η εκκλησία; Όσοι αισθάνονται χριστιανοί αλλά είναι και ομοφυλόφιλοι θα είναι αποσυνάγωγοι από το σώμα της εκκλησίας; Αν δεν έχουν μετάνοια, θα είναι. Και αν συζούν.
Δεν είναι σκληρό αυτό; Τι θα πει «είναι σκληρό»;
Δεν είναι σκληρό για μια θρησκεία που κηρύσσει την αγάπη; Άμα υπάρχει η αγάπη, υπάρχει και η δικαιοσύνη, υπάρχει και η υπακοή και η εφαρμογή των λόγων του Ευαγγελίου.
Θα ήθελα να μου περιγράψετε τη σχέση σας και να μου πείτε τη γνώμη σας για τον μακαρίτη Χριστόδουλο. Ήταν πάρα πολύ καλή η σχέσις μου με τον Χριστόδουλο. Ήμαστε σύμφωνοι σε μερικά θέματα, όπως η φιλοπατρία, το ενδιαφέρον για την ιεραποστολή, για τα εθνικά μας θέματα κ.λπ. Εγώ όμως δεν προερχόμουν από την αδελφότητα που προερχόταν εκείνος, από τη Χρυσοπηγή. Αυτοί ήσαν 4-5, και είναι ακόμα μερικοί. Εκτός αυτού, δημιούργησε ένα δικό του κύκλο, δικό του περιβάλλον, στο οποίο δεν είχα καμία συμμετοχή ούτε εγώ ούτε άλλοι.
Τον θυμάστε σαν φίλο; Περισσότερο ως φιλικόν άνθρωπο, όχι ως φίλο. Γιατί είχε τις δικές του φιλίες και σε μερικά πράγματα που για μας είναι πολύ σημαντικά στην εκκλησία ήθελε πάντα το δικό του. Μια φορά δεν έκανε μητροπολίτη Σιδηροκάστρου αυτόν που ήθελε, εξελέγη ένας δικός μου, και εγκρίνιαζε. Τότε και εγώ του είπα «και αυτός δικός σου είναι». Είχαμε φιλικές σχέσεις, αλλά όχι κάποια προσωπική εγκάρδια φιλία.
Με τον τωρινό Αρχιεπίσκοπο, τον κ. Ιερώνυμο, ποια είναι η σχέση σας; Είμαστε γνωστοί από παιδιά, παρότι υπολείπεται κατά τέσσερα χρόνια. Μέναμε στα ίδια οικοτροφεία τότε που ήμασταν στην Αθήνα. Έχει λεχθεί από τον άνθρωπο που μας ποδηγετούσε στα οικοτροφεία τότε ότι ο Ιωάννης Λιάπης επηρεάστηκε στη ζωή του από τον Άνθιμο. Εγώ το πιστεύω αυτό, γιατί από τη φιλολογία πήγε και αυτός στη θεολογία και μετά ακολούθησε τον ίδιο δρόμο. Είμαι εκείνος που, σε περίοδο αρχιεπισκοπίας του Σεραφείμ και ενώ ο Ιερώνυμος είχε το όνομα του Ιερώνυμου και ο Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας ήταν εκ των εκλεκτών του Ιερώνυμου, έπεισα τον Αρχιεπίσκοπο και τον πήραμε στη Σύνοδο. Αυτή ήταν η απαρχή για να γίνει γραμματέας και αρχιγραμματέας και επίσκοπος. Προς τιμήν του, το αναγνωρίζει. Τα χαλάσαμε σε μια περίοδο, όταν ετέθησαν τα οικονομικά και τα περιουσιακά. Καλώς ή κακώς, εγώ είμαι εκείνος που έγραψα το κείμενο, ότι αυτός και οι άλλοι επίσκοποι δεν είχαν καμία ευθύνη για τυχόν ατασθαλίες στη διαχείριση των οικονομικών.
Η πρόσφατη φράση του, ότι καλό θα ήταν οι επίσκοποι να μη μιλούν για δημόσια ζητήματα και για ζητήματα της πολιτικής, νομίζετε ότι αφορούσε εσάς; Όχι. Το είπε για τον Στέφανο των Σκοπίων, ο οποίος είπε ότι η Θεσσαλονίκη είναι δική τους. Βεβαίως, το Mega στα τρέιλερ έγραφε ότι το είπε για τον Στέφανο, αλλά στόχευε τον Άνθιμο. Η ΝΕΤ, όμως, δεν το ερμήνευσε έτσι. Και εγώ, χωρίς να πω για τον ίδιο, έπειτα από 2-3 μέρες είπα ότι λένε μερικοί πως δεν πρέπει να μιλάμε για τα θέματα της πατρίδας μας και τα θέματα τα εθνικά, αλλά πολλές φορές η σιωπή σημαίνει και δειλία. Είπαν, το λέει για τον Ιερώνυμο. Εγώ ονόματα δεν είπα. Όπως θέλει κανείς το ερμηνεύει.
Να υποθέσω ότι θα ζήσουμε μέρες μιας ένδοξης κόντρας; Εγώ εύχομαι να μην υπάρξει.
Πάντως εσείς προτρέπετε τον Αρχιεπίσκοπο να μιλάει περισσότερο, ε; Εγώ προτρέπω... Παρακαλώ. Τον παρακαλώ. Θέλω να ομιλήσει λίγο περισσότερο. Να μη συμβαίνει αυτό που μου λένε, ότι ψάχνουμε να βρούμε πού είναι η φωνή της εκκλησίας.